Vorige week zat ik weer weg te dromen op google maps. Waar zou mijn volgende tocht heen gaan?
De bestemming werd Luik en de eind bestemming was thuis (Goes). Dus ik pakte maandag de trein richting Luik, met mijn fiets en een zak vol eten.
In Luik aangekomen was het tijd om mijn jeugdherberg op te zoeken. Vervolgens ben ik Luik wezen verkennen. Langs de Maas richting een Pizzeria om vervolgens bij Don Luciano aan de pasta te gaan. Vervolgens terug naar het jeugdherberg waar mij een zware nachtrust te wachten stond. Ja je slaapt daar niet alleen op zo'n kamer, dus het was licht aan/uit, en lawaai van de andere gasten. Naast mijn kamer was er zo te horen een Duits schoolreisje aangekomen. Hoeveel ik heb geslapen? Ik zou het niet weten maar 5:30 ging de wekker en ik was er helemaal klaar voor. Mijn spullen pakken en naar de ontbijtzaal, hier was dan ook nog niemand aanwezig. Na een goed ontbijt zo snel mogelijk de deur uit.
Luik was nog in diepe slaap, al waren er genoeg mensen die naar hun werk moesten. Ja en dan moet je Luik uit vanaf de Maas, dat betekend klimmen. Na Luik verlaten te hebben vervolgde mijn weg zich langs het vliegveld, en vieze polderwegen. Het werd beetje bij beetje lichter en Namen was de volgende bestemming. Het was veel klimmen in deze Belgische heuvels, en dat zou zich tot na Geraardsbergen aanhouden. Bij het plaatsje Halle trok een pizzeria mijn aandacht. Met 4000 calorieen verbrand te hebben moest ik dan ook maar weer aan een bord pasta geloven.
Voor Geraardsbergen reed ik lek en kwam ik er achter dat mij pompje het begaf. Met een half lege band reed ik naar de lokale fietsenmaker. De Muur van Geraardsbergen liet ik achter me liggen aangezien ik nog niet op de helft van mijn tocht was. De klimmetjes waren niet meer zo steil als in omgeving Luik maar de herhaling maakte het zwaar.
De klok tikte door en ik wist dat ik nog een boot moest halen bij Breskens. In Brugge aangekomen was het dan ook flink door stoempen. Via Sluis was het alleen maar rechtdoor naar Breskens. Het was ondertussen al weer donker geworden en ik pakte de boot van 8:23. Op de boot kon ik weer eten van mijn voedsel pakket. Bij aankomst in Vlissingen was het nog zo'n 30 km naar Goes. Het was tijd om mij benen los te gooien en mijn weg te vinden in de duisternis. Thuis aangekomen was et al weer 10:00 en zocht ik dan ook iets later mijn bed op.
Uiteindelijk was deze rit nog zwaarder dan mijn voorgaande rit Parijs - Terneuzen. Met een totaal van 310 km en 9660 kcal verband was dit tot nu toe mijn meeste bizarre rit ooit. Al met al kon ik de lol er wel weer van inzien...
what's next...
Weer een mooie toch antoine:)
ReplyDeletenu maar herstellen
Beste Antoine, weer ons petje af hoor jongen.
ReplyDeleteWat een mooie tocht en een mooi (beeld)verslag.
En wat een drive................
Groeten van Jan en Marjanne en een pootje van Zana